van Digna Verheul, www.aandachtengroei.com
Isabel (16) heeft een broertje Thijs (14) en een broertje Bart (7). Thijs woont sinds zijn 8e jaar al niet meer thuis. Isabel merkt dat veel mensen dat vreemd vinden, maar zij vindt dat haar ouders dat juist uit liefde hebben gedaan.
Mijn broertje Thijs ging uit huis toen mijn andere broertje 1 jaar was. Hij was toen 8 en veel mensen vonden dat heel raar. Mensen zeiden dingen achter onze rug om en soms hoorde ik dingen terug. Het waren dingen zoals, dat mijn ouders mijn ene broertje voor de andere inruilden. Of dat Thijs super agressief was en had geprobeerd onze baby te vermoorden.
Wat ik zo stom vond is dat niemand toen vroeg wat er echt aan de hand was. Kennelijk vinden mensen het makkelijker om verhalen te verzinnen, dan om het echte verhaal te horen. Door die tijd vind ik het ook best wel lastig om mensen te vertrouwen in het dorp waar we wonen. Ik heb toch altijd het idee dat er nog steeds spookverhalen verteld worden over ons gezin.
Gelukkig hebben mijn ouders wel goede vrienden en 2 vriendinnen van mij weten ook gewoon hoe het echt is gegaan. Thijs kon namelijk helemaal niet meer thuisblijven om verschillende redenen.Ten eerste heeft Thijs heel veel medische zorg nodig. Hij heeft daarvoor ook echt continu een verpleegster in de buurt nodig.
Mijn ouders hadden eerst verpleging aan huis aangevraagd. Dat ging de eerste jaren nog wel goed, maar toen hij ouder werd was er eigenlijk steeds meer medische zorg nodig. Ons huis is niet supergroot en we wonen op de 2e en 3e verdieping met smalle trappen. De dingen die Thijs nodig heeft zoals een traplift, een rolstoel, douche en een tilbed passen gewoon niet in ons huis.
Mijn ouders tilden eerst Thijs naar alles, maar toen mijn moeder Bart kreeg mocht ze niet meer tillen en mijn vader moest ook gewoon werken. Bart huilde als baby best wel veel en Thijs kreeg daar ontzettend veel spanning door. En dat is weer heel slecht voor zijn gezondheid.
Mijn ouders hebben nog gekeken voor een ander huis, maar kwamen steeds niet in aanmerking voor een geschikte woning. En toen kwam er een plekje vrij bij de medische woongroep. Deze groep was voor thuis heel bekend, want hij ging er overdag al heen 4 dagen per week.
Het was daarom ook helemaal niet raar dat hij daar bleef slapen. Het voelde voor iedereen heel goed. Ik denk dat Thijs er ook heel blij mee is. Het is zoveel rustiger voor hem. En het hele huis is helemaal voor hem afgestemd. Mijn ouders waren in die tijd van plan om alsnog te verhuizen en dan Thijs weer thuis te laten wonen. Maar ik denk dat Thijs dat heel erg zou vinden.
Mijn moeder gaat elke maandag en woensdag naar Thijs en blijft daar eten en wandelen. Mijn vader en ik en Bart gaan mee als we kunnen. In het weekend gaan we sowieso allemaal met het hele gezin. We gaan Thijs dan ophalen en houden dan familie-zondag. Ik vind dat altijd een hele gezellige dag. Soms gaan we wandelen of ergens naartoe en wat eten en drinken en soms gaan we varen met de boot.
Als mensen zouden vragen hoe het verhaal echt zat, dan zouden ze zien dat we een hele liefdevolle familie zijn en dat alle keuzes juist uit liefde gemaakt zijn.