Als de ouders van Richelle er niet meer zijn, wil zij haar broer gaan ondersteunen

Als kind wilde ik mijn ouders al ondersteunen door ze niet tot last te zijn

Mij hoorde je niet echt ergens over. Later ging ik ook soms met Tim leuke dingen doen, een dagje weg met z’n tweeën. Ik weet niet of je dat echt als hulp kan zien, maar mijn ouders hadden dan niet het omkijken naar hem. En als hij eens een woedeaanval had, dan hielp het soms als ik met hem ging wandelen. Af en toe kon ik tot hem doordringen, hem dan rustig krijgen. Dat deed ik uit mezelf als ik het idee had dat het mij zal lukken.

Mijn ouders hebben mij nooit gevraagd om iets in de ondersteuning of zorg voor mijn broer te doen. Ze vinden het vooral heel fijn dat ik het leuk vind om met op stap te gaan. Dat helpt hun, maar ze verwachten het niet.

De laatste tijd is het onderwerp best veel naar voren gekomen

We hebben het erover gehad dat, als mijn ouders ouder worden, ik wel wil helpen in hun plaats. Ze hebben bijvoorbeeld regelmatig overleggen met de woongroep en moeten ieder jaar een hele administratie opsturen voor de financiële verantwoording. Dat wil ik dan van ze gaan overnemen.

Tim vraagt daarnaast vooral veel om mijn moeder. Dat vindt hij gewoon het prettigst en mijn moeder vindt dat ook leuk. Ze heeft het alleen daardoor wel druk met hem. Soms merk ik dat ze ‘ja’ zegt, terwijl ze het eigenlijk te druk heeft. Ik zou dan vaker kunnen voorstellen dat ik het van haar overneem.

Een ander voorbeeld is het kopen van cadeaus. Het was laatst Moederdag en dat was er bij mij bij in geschoten. Het is altijd al zo dat Tim en mijn moeder dan samen een cadeau voor mijn moeder gaan kopen. ’s Ochtends zegt mijn moeder tegen hem waar het cadeau ligt. Toen ik dat afgelopen Moederdag weer zag, bedacht ik me dat ik graag met Tim op pad was gegaan om een cadeau voor mijn moeder te kopen, dat ze echt een verrassing krijgt. Dat schiet er bij mij dan bij, maar dat wil ik wel graag doen. Het was een goed realisatiemoment.

Een paar weken geleden zijn mijn ouders naar de notaris geweest, omdat ze alles goed op papier willen hebben voor als zij er niet meer zijn

Ik merk daardoor dat zij er ook meer mee bezig zijn. Er is geen aanleiding, het gaat prima met ze. Ze hebben het er gewoon regelmatig over.

Mijn ouders vinden het heel fijn, vooral voor later, dat ik aanbied dat ik meer voor mijn broer zou willen doen. Ik merk ook aan mezelf dat ik het steeds meer wil. Ik denk daarover na, omdat ik bijvoorbeeld nog eens een half jaar in het buitenland zou willen wonen. Daarbij heb ik wel in mijn achterhoofd dat dat nu nog kan. Als mijn ouders ouder zijn of er niet meer zijn, dan wil ik meer in de buurt van Tim blijven.

Op zijn woongroep is hij in goede handen. Dat is heel fijn. Ik zou dus wel gewoon op vakantie kunnen en ook voor een langere tijd. Maar toch vind ik het prettig om bij hem in de buurt te zijn als mijn ouders er niet meer zullen zijn en om dan niet heel lang weg te zijn.

Het zijn vrij zware gedachten die soms in mij opkomen

Het zijn vrij zware gedachten die soms in mij opkomen. Ik kan ook best dramatisch denken. Maar als het in me opkomt, ben ik heel eerlijk in. Het is ook spannend om over de toekomst na te denken, omdat je geen idee hebt hoe die er uit gaat zien.

Mijn ouders hebben ook aangegeven een groter deel van de erfenis aan mij te schenken. Dat heeft een hele, ook wel logische, reden. Maar stel dat er iets met mij gebeurt, ik zit op een gegeven moment in de problemen. Dan wil ik niet in de situatie komen dat ik het voor mezelf ga houden. Ik weet niet hoe ik dan ben, wat mijn situatie dan is en ik vind dat wel spannend. Ik wil verantwoordelijk hiermee omgaan, vooral tegenover mijn broer. Ik denk wel dat het goed komt, het is altijd goed gegaan en ik zie er verder ook geen problemen in. Maar toch denk ik wel eens: wat als…?