Als mijn zusje iets gedaan heeft, krijg ik vaak de schuld

Meestal is het heel gezellig bij ons thuis

Ik denk dat wij een vrij normaal gezin hebben, ook al heeft mijn zusje een beperking. Ze zit op een aangepaste school en krijgt logopedie en fysiotherapie, maar ik vind dat niet heel aparte dingen.

Misschien is dat anders als je zusje ook een lichamelijke beperking heeft en het huis helemaal aangepast moet worden, maar Steef kan gelukkig gewoon lopen.

Ze is wel snel bang omdat ze moeite heeft met haar evenwicht. Dus als we over bruggetjes moeten lopen of gaan fietsen, dan stellen mijn ouders haar wel even gerust.

Ik vind dat mijn ouders ons heel goed hebben opgevoed en ik heb niet het idee dat ik iets te kort kom. 

Soms zijn mijn ouders wel iets te soft voor mijn zus

Laatst gingen we naar het winkelcentrum. Het is zo’n groot overdekt ding zeg maar. Overal zijn kledingwinkels, maar ook eettentjes en koffie.

Steef kan gewoon nooit eens normaal langs zo’n tentje lopen. Ze wil altijd een ijsje of koffie of een broodje. Ook als we net iets gegeten hebben. Het lijkt wel alsof ze nooit vol zit.

Ik snap niet dat mijn ouders dan altijd toegeven en haar iets geven. We gingen toch winkelen, denk ik dan. Ze kan dan zo drammen, echt heel irritant. Ze stelt zich dan gewoon heel erg aan. Ik zie aan haar gezicht dat ze overdrijft en haar zin probeert te krijgen. Vooral bij pap werkt dit goed.

Ik denk dat mijn vader bang is dat ze anders nog meer uit haar dak gaat

Hij weet dan soms niet wat hij daarmee aan moet. 

Als ik alleen met haar thuis ben en er gebeurt iets dan denken mijn ouders eigenlijk altijd dat het door mij komt, omdat Steef het niet gedaan kan hebben. Maar ze is veel slimmer dan mijn ouders denken.

Ik probeer dat wel eens aan mijn ouders uit te leggen, maar meestal eindigt dat in een preek waarbij ik mij volgens mijn ouders beter moet realiseren dat mijn zusje de gevolgen niet kan overzien bla..bla…bla…

Ja, dat soort dingen vind ik wel echt vervelend. Al denk ik niet dat dat per se te maken heeft met het feit dat ze een verstandelijke beperking heeft.

Mijn vriendin heeft een jonger halfbroertje van 5 en daar gaat het precies zo thuis. Zij krijgt dezelfde preken van haar ouders als ik, hahaha.

Misschien is het gewoon het lot van de oudste zijn.