Babette (8) komt vaak kijken bij de voetbalwedstrijd van Timo (15)

Alle guys uit mijn voetbalteam vinden mijn zusje geweldig. 

Ze zijn altijd blij om haar te zien en Babette vindt dat superleuk. Ze is verliefd op al mijn teamgenoten en heeft ze allemaal verkering gevraagd. En…ze hebben allemaal ja gezegd. Hahaha. Ik moet er wel om lachen. Het is meestal wel gezellig als ze erbij is.

Ik woon om de week bij mijn vader en om de week bij mijn moeder. Bij mijn vader en zijn vrouw is ook mijn zusje Babette. 

Babette en mijn vader komen om de week bij ons kijken.

Meestal vind ik dat wel leuk, maar soms is ze ook echt heel irritant. Dan wil ze snoep of patat en dat mag niet altijd van mijn vader. Ze gaat dan overdreven hard huilen of schreeuwen of op de grond liggen. Dan schaam ik mij eigenlijk best wel. Vooral omdat ze dan zo hard doet en de tranen en snot over haar hele gezicht zitten.

Ik denk dan echt van, dit mag mijn vader oplossen en dan ga ik gewoon bij mijn vrienden staan. Gelukkig zijn mijn vrienden wel heel relaxed. Ze zeggen er nooit wat over.

Als iemand er weleens wat over zegt in de kantine dan komen mijn vrienden altijd voor Babette op.

Dat vind ik wel mooi om te zien. Iemand uit mijn team viel een keer helemaal uit naar iemand die Babette na ging doen en toen zei hij tegen het team: ik moet toch even mijn vriendinnetje beschermen.

Ik hoop wel dat ze wat normaler gaat doen als ze groter wordt. Kijk, nu vindt iedereen haar nog schattig. Maar als ze zelf straks 15 is dan ziet dat er best wel dom uit als je gaat huilen om een patatje.

Ik heb eigenlijk verder geen vrienden die een gehandicapte broer of zus hebben, dus ik weet ook niet of dat nog wat normaler wordt of niet. Maar goed, voor nu is het allemaal wel prima. Later zien we later wel weer.

Ze is echt de beste fan die je kan hebben. 

Niemand is zo blij als er een doelpunt wordt gemaakt als Babette. Eigenlijk is ze een beetje onze mascotte.