Door Bart is Sanne sneller volwassen geworden

Al mijn vrienden weten hoe Bart is. Het is gewoon Bart. 

Ze zeggen hem gedag of geven hem een aai over zijn bol en dan gaan we weer verder met de dingen waar we mee bezig zijn. Hij hoort zowel bij mijn huis als bij mijn vrienden. Daar heb ik nooit iets raars aan gemerkt.

Bij ons thuis werken we met een schema. Dat is omdat er altijd iemand thuis moet zijn als Bart thuis wordt gebracht van de dagbesteding. Hij kan niet zelf de deur opendraaien.

Mijn ouders en ik hebben dus allemaal onze vaste dagen om thuis te zijn op een bepaalde tijd. Ik doe momenteel de maandag en om de week de woensdag. Ik moet er dan om kwart over 3 uur zijn. Bart wordt rond half 4 thuis gebracht.

Als mijn schooltijden veranderen passen we het schema weer aan. Mijn ouders gaan er wel vanuit dat ik ook meehelp. Ik vind dat normaal en kost mij ook geen moeite. Mijn vrienden vinden het ook normaal. Ze weten wanneer ik thuis moet zijn. We gaan dan bij mij thuis zitten of we spreken iets anders af op een andere dag.

Bij mij op school zitten echt kinderen die helemaal los gaan. Ze luisteren niet naar hun ouders, doen waar ze zelf zin in hebben en helpen niet mee thuis.

Dat is voor mij zo gek. Ik zou niet eens weten hoe dat bij mij thuis zou kunnen werken. Mijn ouders hebben simpelweg gezegd echt geen tijd voor een dwars kind naast Bart.

Ik vind dat ook helemaal geen probleem. 

Ik wil niet eens lijken op die kinderen uit mijn klas. Het zijn echt nog kinderen in mijn ogen. 

Ze hebben nooit rekening hoeven houden met anderen in het gezin denk ik. Daar ben ik echt anders in en mijn vrienden gelukkig ook. We zijn een stuk volwassener en verantwoordelijker. En als ik er nu zo over nadenk heb ik dat dus eigenlijk aan mijn grote broer Bart te danken.

Waar grote broers al niet goed voor kunnen zijn. 😊