Door de verhalen hier te lezen voel ik mij minder alleen

Als je ons op een foto ziet dan valt het in eerste instantie niet op dat Eef een beperking heeft. 

Zijn gehoorapparaatjes zie je bijna niet en verder ziet hij er heel normaal uit.

Als je hem in het echt ziet dan valt het meteen op. Hij rent als een kind van 6 op je af, in het lijf van iemand van 15. Ja, dat valt echt wel op. Ook hoe hij praat is echt anders dan andere kinderen van zijn leeftijd. Maar ja, dat komt natuurlijk ook omdat hij niet goed kan horen.

Eef is vroeger zo vaak in het ziekenhuis geweest voor zijn oren. Ik denk dat hij  wel 10 ooroperaties heeft gehad en ontelbaar veel controles.

Vroeger ging ik altijd mee naar het ziekenhuis

Ik was nog te jong om alleen thuis te blijven en dus ging ik met Eef en mijn vader of moeder mee. Als Eef moest blijven slapen, dan werd ik meestal door mijn vader of moeder mee naar huis genomen in de avond en bleef de andere ouder bij Eef. Ik heb echt hele middagen doorgebracht in het ziekenhuis om te spelen.

Of ik dat leuk vond? Ik weet het eigenlijk niet, daar dacht ik nooit over na. Ik vond het gewoon, gewoon. Zo ging dat bij ons thuis. Wij waren soms een middag in het ziekenhuis, zoals andere kinderen soms een middag naar hun oppas of opa of oma gingen. Ik wist niet beter dan dat dat bij ons thuis zo hoorde.

Wat ik wel eens miste, waren andere kinderen

Waar waren alle andere kinderen die een broer of zus hadden met een ziekenhuisopname? Ik had het leuk gevonden als ik daar had kunnen spelen met andere kinderen.

In het AMC heb ik ooit een soort kinderkussenkuil gezien, maar toen we daar waren, kwamen we niet voor Eef, maar waren we op baby bezoek dus kon ik daar niet spelen. Ik hoopte altijd dat ze in ons ziekenhuis ook zo’n hoek zouden maken, maar het is er nooit gekomen.

Deze site vind ik heel leuk om te lezen, omdat ik veel van de verhalen herken waar andere broers en zussen over schrijven.

In het ziekenhuis voelde ik mij soms best wel alleen

Mijn ouders waren druk met Eef, maar ik kon daar niet echt over zeuren, want ik was allang blij dat ik daar niet hoefde te liggen.

Door de verhalen hier te lezen, weet ik dat ik niet de enige ben en dat geeft mij een heel fijn gevoel.