Fione ging altijd mee naar de turnwedstrijden van Bibi

Mijn ouders hebben het vroeger druk gehad met drie meiden in huis

Nu ben ik de enige die nog thuis woont en binnenkort ga ik hopelijk ook op kamers. Fione komt in het weekend wel nog thuis en Margje, mijn andere zus, eigenlijk bijna nooit meer. Zij heeft haar eigen leven in de stad waar ze studeert en komt gewoon soms op visite bij ons.

Vroeger was dat heel anders. Margje en ik zaten allebei op turnen. We zaten in de selectie en trainden heel erg veel uren.

Mijn ouders kwamen altijd kijken bij de wedstrijden. Ook al duurde dat soms de halve dag of moesten we helemaal naar de andere kant van het land rijden.

Fione ging altijd mee als wij naar turnwedstrijden gingen

Mijn ouders zaten met Fione op de tribune en af en toe liepen ze even een rondje met haar. Ook kwamen mijn ouders vaak in de zaal helpen met opbouwen of dingen uitzoeken ofzo. Fione was dan ook altijd mee.

Ik vond dat eigenlijk allemaal heel normaal, ze hoorde gewoon bij ons en vooral bij mijn ouders. Waar mijn ouders waren, daar was Fione ook.

Toen ik wat ouder werd, merkte ik eigenlijk pas dat het best wel bijzonder was dat mijn ouders zoveel tijd voor ons wisten te maken, ondanks de aandacht en zorg die Fione nodig heeft.

Ik heb ik nooit het gevoel gehad dat mijn ouders geen tijd voor ons hadden

Ik hoor en lees dat wel eens van andere mensen met een gehandicapte broer of zus. Laatst had ik het daarover met mijn moeder, hoe ze dat vroeger eigenlijk allemaal deed en dat ik dat zo knap van haar vind.

Mijn moeder zei dat het fijn was dat we zo'n hechte sportclub hadden en dat mijn zus en ik ook veel steun aan elkaar hadden, zowel thuis als op de club. En ze beaamde ook dat we door het trainen veel weg waren, en die tijd kon ze dan besteden aan Fione.

Ik denk dat mijn zus het ook best leuk vond om bij ons te kijken. 

Fione kon zelf niet op een sportclub, maar het kijken vond ze wel erg leuk

Mijn moeder zegt dat ze denkt dat Fione voelde dat ze er daardoor toch bij hoorde. Dat snap ik wel. Als er bijvoorbeeld iemand ging trakteren, dan zong Fione altijd als hardste mee en ze kreeg dan ook altijd een traktatie.

Ik ben blij met hoe we zijn opgegroeid. Mijn ouders hebben het goed gedaan en ik ben blij met allebei mijn zussen.