Naomi heeft een broertje met een meervoudige beperking met een matige verstandelijke beperking. Daardoor werd zij al jong een mantelzorger. Van haar ervaring wilde ze haar beroep maken, dus ging ze de opleiding Maatschappelijke Zorg doen.
Tijdens de opleiding valt het haar op dat er maar weinig aandacht is voor broers en zussen van mensen met een zorgvraag. Daar wil zij verandering in brengen, door middel van het geven van gastlessen. We spraken haar over haar motivatie en wat die haar heeft gebracht.
Wanneer gaan we het nou hebben over jonge mantelzorgers?
Het idee om gastlessen te geven is tijdens de opleiding Maatschappelijke Zorg ontstaan. Het viel mij op dat we ons weinig verdiepten in mantelzorgers en specifiek niet in jonge mantelzorgers. Wanneer gaan we het hebben over de thuissituatie van de cliënt? We leerden wel hoe je moest communiceren met de ouder van een kind, maar niet hoe je moest omgaan met broers en zussen. Ik denk dat studenten daar later nog wel eens in kunnen vastlopen. Soms heb je bijvoorbeeld in een situatie niet te maken met een ouder, maar een zus die betrokken is bij de zorg voor haar broer of zus. En dan moet je je wel kunnen inbeelden hoe de beleving van die zus is.
Toen dacht ik: dit is een moment om aan te grijpen
Gedurende de opleiding vroeg ik me regelmatig af of ze het zouden vergeten om het te hebben over broers en zussen van iemand met een zorgvraag. In verschillende lessen ging het over doelgroepen. Ik verwachtte dat het daarbij ook wel over bijvoorbeeld de broers en zussen zou gaan. Dat was alleen niet zo.
Na een tijdje vertelde mijn docent dat ze nog twee lessen over had, omdat ze alle stof al besproken had. Voor die twee lessen wilde ze óf onze input óf ze liet de lessen vervallen. Toen dacht ik: dit is een moment om aan te grijpen. Ik heb een mail gestuurd met waarom het belangrijk is om het brus-zijn aan te kaarten. Ook met de boodschap: als jullie het niet doen, laat mij het dan maar doen. Ik ben tenslotte ervaringsdeskundige.
Ik wilde het namelijk niet laten gebeuren dat er straks een ouder iemand binnen zou komen die over het mantelzorgen voor haar moeder zou praten. Ik heb respect voor alle mantelzorgers, maar dat verhaal kennen wij inmiddels allemaal. Ik dacht daarom dat, om het ook interessant te houden voor alle studenten, er iets nieuws moest komen. Ik kreeg een enthousiaste reactie van de docent terug. Ze wilde graag dat ik zo’n les zou geven.
'Ik ben blij dat ik mijn ervaring uiteindelijk heb kunnen delen.'
Naomi
Ik heb vervolgens de les opgesteld en deze vanwege corona online gegeven. Het was fijn om te doen, voor een eerste keer bij mijn eigen klas. Mijn docent was ook super enthousiast. Ik werd benaderd of ik het niet vaker en bij andere klassen zou willen doen. Even later kreeg ik een mail dat ik in het bestand met gastdocenten was geplaatst.
Ik had gehoopt dat docenten dit moment zouden aangrijpen om aandacht te geven aan brussen en dat gebeurde. Inmiddels heb ik weer een paar gastlessen mogen geven. Ik ben blij dat ik mijn ervaringen kan delen. Normaal ben ik helemaal niet van het presenteren en zou ik dit nooit doen, maar er kwam een soort oerkracht in mij naar boven. Ik moest dit doen en mensen mijn verhaal vertellen, de kans grijpen om aandacht te creëren voor het onderwerp.
Terug naar het overzicht
