Samen mijn ouders voor de gek houden, dat is echt supergrappig

Mijn vriendin Mahjar heeft ook een broertje met een handicap, net als ik. 

Daardoor begrijpen we elkaar heel erg goed. We snappen de stomme dingen die er zijn, maar ook de grappige dingen.

Mijn broertje wil bijvoorbeeld altijd op mijn kamer spelen als ik een vriendin mee heb. Dat vind ik echt heel irritant. Gelukkig snappen mijn ouders dat ik dat niet wil en dus roep ik gewoon mijn ouders als hij constant op mijn deur staat te kloppen.

Ook vind ik het echt vervelend dat hij het eten van mijn bord kijkt. Ik ben niet de snelste eter en Sonny schrokt zijn eten naar binnen. Echt heel hinderlijk, maar oké.

Daarna gaat hij steeds vragen of ik mijn vlees nog wil, terwijl ik dat juist voor het laatst bewaar. Hij noemt alles hamburger? Hamburger? NEEEHHH, je mag mijn hamburger niet. Of wat we dan ook eten.

Wat ik echt supergrappig vind, is als hij samen met mij geintjes gaat uithalen met mijn ouders. 

Hij is daar niet altijd voor in de stemming, maar soms is hij zo grappig. We doen dan net of hij van de trap valt of zich heeft gestoten en vraagt dan om een ijsje en ook een ijsje voor mij. Mijn ouders spelen dit altijd mee. Dt vind ik ook wel cool. We mogen dan vaak een ijsje halen op de hoek.

Mijn broertje denkt echt dat mijn ouders erin trappen en doet dan heel stiekem, maar op zo’n heel opvallende manier, weet je wel. Dan gaat hij bijvoorbeeld tegen mij fluisteren: ’Ze geloven het, we mogen een ijsje.’ Hij kan alleen niet fluisteren, dus hij zegt het keihard, waar mijn ouders gewoon naast staan.

Mijn vriendin en ik maken onze broertjes soms ook van alles wijs. Dat wij prinsessen zijn en eigenlijk heel erg rijk zijn, maar we net doen alsof we gewone mensen zijn.

Ik weet niet zeker of Sonny onze verhalen begrijpt, maar wij hebben in ieder geval een heleboel lol.

Een keer gingen we een beetje te ver. We hadden verteld dat er aliens waren geland en dat we ons moesten gaan verstoppen.

Eerst vond Sonny het nog leuk, maar we gingen iets te lang door en maakten het verhaal steeds erger. Dat onze ouders waren ontvoerd enzo. Hij raakte in paniek en mijn ouders werden best wel boos op mij.

Ik vond het wel grappig, maar ja, hij gelooft ook alles.