Kinderen met een zorgintensieve broer of zus hebben vaak een andere jeugd en opvoeding dan andere kinderen. Er gaat veel aandacht naar de broer of zus, er wordt veel rekening met hem of haar gehouden en er is zorg in huis. Het kan een negatieve invloed hebben voor jou als broer of zus. Maar het heeft ook zeker positieve kanten. Je kunt er namelijk ook veel van leren.
Veel mensenkennis
Als broer of zus van een zorgintensief kind doe je al jong veel mensenkennis op. Dat komt doordat er veel mensen bij jullie over de vloer komen, maar vooral omdat je leert hoe het is als iemand ‘anders’ is. Je leert ermee omgaan en kijkt er niet van op.
Een positief gevolg daarvan is dat broers en zussen vaak minder snel oordelen over anderen, vooral over mensen die er ook ‘anders’ uit zien of zich ‘anders’ gedragen. Ze weten hoe het is om aangekeken of beoordeeld te worden, terwijl je iemand helemaal niet kent. Daardoor vullen ze dit zelf minder snel in.
Julia vertelde hier al eens over.
Flexibel zijn
Al van jongs af aan leren broers en zussen van een zorgintensief kind om zich aan te passen aan anderen. Er moet namelijk veel rekening gehouden worden met jouw broer of zus. Hebben jullie als gezin plannen, maar gaan deze onverhoopt niet door, omdat er iets is met jouw broer of zus? Je hebt geleerd dat het geen zin heeft om er boos om te worden of er een probleem van te maken. Er kan niets aan gedaan worden. Daarvoor moet je flexibel zijn.
Broers en zussen kunnen door hun flexibiliteit ook veel hebben. Zo maken zij zich regelmatig zorgen om hun broer of zus, maar hebben ze daarmee leren omgaan. Het beïnvloedt hun dag niet volledig. Mogelijk kunnen zij daardoor andere stressvolle of moeilijke momenten beter hebben.
Sneller volwassen worden
Veel broers en zussen van zorgintensieve kinderen worden sneller volwassen. Dat komt doordat ze al van jongs af aan veel zelf doen en helpen bij de zorg. Ze voelen zich al jong verantwoordelijk.
Sanne vertelde al eens dat ze zich al jong verantwoordelijk voelde. Klasgenoten van haar waren echt pubers, luisterden niet naar hun ouders en hielpen thuis niet mee. Bij Sanne was er simpelweg geen tijd en mogelijkheid voor een dwars kind. Haar ouders konden dat er niet bij hebben. Ze paste zich daarom aan en gedroeg zich niet zo. Nu merkt ze ook in andere situaties dat ze zich verantwoordelijk voelt en veel rekening met anderen houdt.
Genieten van de kleine dingen
Tot slot vertellen veel broers en zussen dat ze, door hun broer of zus, leren om te genieten van de kleine dingen. Voor veel mensen moet het altijd groter en unieker, terwijl iemand met een beperking al kan genieten van een zonnestraal of de wind die door bladeren waait. Daar kunnen we veel van leren.
Celeste vertelde dat haar zus bijna niets kan, maar altijd zo blij is. Dat vindt ze bewonderenswaardig.
Terug naar het overzicht
